Zrekonstruowany zamek w Tykocinie
- 1414 - 1425 – występuje po raz pierwszy w źródłach nazwa Tykocin[4].
- 5 kwietnia 1424 – zajęcie Tykocina przez księcia mazowieckiego Janusza, mianowanie Piotra z Gumowa wójtem Tykocina,
- 28 czerwca 1425 – nadanie praw miejskich chełmińskich przez księcia mazowieckiego Janusza,
- 1425 – Tykocin został oderwany od Księstwa Mazowieckiego i wszedł w skład Księstwa Litewskiego,
- 31 grudnia 1425 – ponowne nadanie tytułu Wójta Tykocina dla Piotra z Gumowa, nadanie praw miejskich magdeburskich,
- 13 lutego 1433 – Tykocin oraz przyległe ziemie nadane Janowi Gasztołdowi, Piotr z Gumowa utrzymany na stanowisku wójta,
- 1458 – po śmierci Jana Gasztołda Tykocin odziedziczył jego syn, Marcin,
- 1483 – śmierć Marcina Gasztołda, Tykocin przeszedł dziedzicznie na syna Olbrachta Gasztołda,
- 1522 – pierwsze wzmianki o osadnictwie żydowskim w mieście; sprowadzenie 10 rodzin żydowskich na wniosek wojewody wileńskiego i trockiego Olbrachta Gasztołda dla rozwoju handlu i rzemiosła w okolicy. Gasztołd oddał gminie żydowskiej pogorzelisko po zamku Gasztołdów 10 marca 1522 r. na siedlisko gminy.
- 1542 – Bezpotomnie zmarł Stanisław Gasztołd (syn Olbrachta), a Tykocin i okoliczne dobra przejmuje na własność król Zygmunt August poślubiając Barbarę Radziwiłłównę, wdowę po Gasztołdzie,
- 1550 – początek rozbudowy zamku królewskiego ze skarbcem i biblioteką,
- 1572 – nadanie tytułu starosty tykocińskiego Łukaszowi Górnickiemu, sekretarzowi Zygmunta Augusta,
- 7 lipca 1572 – zmarł w Knyszynie król Zygmunt II August zwłoki jego zostały sprowadzone do zamku w Tykocinie i tu przeszło rok spoczywały do 10 września 1573 roku a następnie uroczyście zostały przewiezione do Krakowa i złożone w Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu[5].
- 1576 – nadanie przywilejów miastu Tykocin przez Stefana Batorego,
- 1569 – włączenie Tykocina i okolicznych ziem do Królestwa Polskiego,
- 1633 – nadanie przywilejów miastu Tykocin przez Władysława IV
- 1642 – wzniesienie przez gminę żydowską murowanej synagogi w miejsce poprzedniej, drewnianej,
- 1655 – w oblężonym przez wojska konfederacji tyszowieckiej Tykocinie zmarł hetman wielki litewski Janusz Radziwiłł
- 1656 – Tykocin wraz z okolicznymi ziemiami powrócił do Królestwa Polskiego,
- 17 stycznia 1657 – hetmani litewscy Sapieha i Gosiewski zdobyli miasto Tykocin, po oblężeniu komendant szwedzki Dieternik Roja zamknął się z 500 ludźmi a następnie wysadził część zamku w powietrze[6].
- 1659 – nadanie Tykocina i całego starostwa hetmanowi Stefanowi Czarnieckiemu przez króla Jana Kazimierza za zasługi w wojnie ze Szwedami,
- 1661 – Tykocin i dobra tykocińskie zostały zapisane konstytucją sejmową na dziedziczną własność Stefanowi Czarnieckiemu
- 1703 – Karol XII z Szwedami twierdzę Tykocin zdobył, w 1705 przybył tu z wojskami swymi Piotr Wielki[6].
Order Tykociński
- 3 listopada 1705 – król August II ustanowił w Tykocinie Order Orła Białego, najstarszy i najważniejszy order polski[6].
- 1734 – Tykocin został najechany przez zwolenników Stanisława Leszczyńskiego i poważnie zniszczony. Spalono Zamek w Tykocinie, zniszczono i obrabowano kościoły. Prawdopodobnie wówczas spalono ratusz wraz z archiwum.
- od 1795 – pod zaborem pruskim
- od 1807 – w Księstwie Warszawskim
- od 1815 – w Królestwie Polskim
- 1939–1941 – okupacja sowiecka
- 1941–1944 – okupacja niemiecka, zagłada Żydów, którzy przed wojną stanowili połowę mieszkańców
- 1950 – utrata praw miejskich
- 1993 – odzyskanie praw miejskich
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tykocin
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz